1918 - 1938

Puszka Nescafé (1938)

Koniec I wojny światowej wywołał w Nestlé kryzys. Rządowe zamówienia skończyły się wraz z końcem działań wojennych, zaś cywile, którzy w latach wojny przywykli do mleka skondensowanego i w proszku, teraz wracali do znów dostępnego mleka świeżego. W 1921 roku firma po raz pierwszy zanotowała stratę. Rosnące ceny surowców, obniżenie tempa rozwoju gospodarczego na całym świecie w okresie powojennym oraz niekorzystne ewolucje kursów wymiany walut tylko pogarszały sytuację.

Zarząd Nestlé szybko podjął kroki zaradcze. Do firmy ściągnięto szwajcarskiego bankowca, Louisa Dapplesa, i powierzono mu zadanie zreorganizowania przedsiębiorstwa. Dapples usprawnił firmę poprzez dostosowanie poziomu produkcji do sprzedaży i redukcję zadłużenia. 

W latach dwudziestych Nestlé zaczęło wychodzić poza swój tradycyjny obszar działalności produkcyjnej. Czekolada stała się drugim co do ważności produktem firmy. Zaczęły też pojawiać się nowości: mleko słodowe, napój w proszku o nazwie Milo, maślanka w proszku dla niemowląt i wreszcie, w 1938 roku, rozpuszczalna kawa Nescafé.

Już w 1930 roku Brazylijski Instytut Kawy zwrócił się do Louisa Dapplesa w poszukiwaniu nowych produktów mogących zagospodarować brazylijskie nadwyżki ziarna kawowego. Po ośmiu latach badań udało się uzyskać rozpuszczalny proszek, który zrewolucjonizował obyczaj picia kawy na całym świecie. Nescafé odniosła błyskawiczny sukces. We wczesnych latach czterdziestych na rynek weszła też Nestea.